Kâmil İnsan Olmak Ne Demek? Mizahla Harmanlanmış Bir İnsanlık Rehberi
Hayat bazen öyle bir sahne ki, kimimiz stratejik plan yaparken kimimiz duygusal krizleri çözmeye çalışıyoruz. Kimi “mantık insanıyım” diyor, kimi “kalbimin sesini dinliyorum.” Ama herkesin ağzında bir laf: “Kâmil insan olmak lazım!” Peki bu kâmil kimdir? Nerede yaşar, ne yer, ne içer? Ve neden hâlâ olamadık biz bu kadar uğraşmamıza rağmen? Gel, birlikte gülümseyerek ama biraz da düşünerek keşfedelim bu konuyu.
—
Kâmil İnsan: Sadece Adı Kâmil Olanlar mı?
Öncelikle şunu netleştirelim: “Kâmil insan” derken, adı gerçekten Kâmil olan dayımızdan bahsetmiyoruz (her ne kadar onun da mahallede saygı duyulan bir insan olması bu kavrama yakın olsa da).
“Kâmil” kelimesi Arapça kökenli ve “olgun, tam, kemale ermiş” anlamına geliyor. Yani, hayatın testlerinden geçmiş, duygusal sınavlarda kopya çekmemiş, egosunu diplomalı bir yetişkin gibi terbiye etmiş insanlardan söz ediyoruz.
Ama tabii, bu tanım kulağa ne kadar ağır gelse de, mizah bize şunu hatırlatıyor: Kâmil insan olmak bir hedef değil, bir yol hikâyesi. Arada saçmalamak serbest; yeter ki sonunda “hatalarımla barış içindeyim” diyebilesin.
—
Erkeklerin Kâmillik Versiyonu: Çözüm Odaklı Zen Ustaları
Bir erkekle tartıştınız diyelim. Sizin derdiniz duygusal rahatlama, onunki ise hemen “çözüm üretmek.”
Sen: “Kendimi değersiz hissediyorum.”
O: “Tamam, sana değerli hissettirecek üç madde belirleyelim.”
İşte erkek beyni! Stratejik, sistematik, Excel tablosu gibi işler. Onlar için “kâmil insan olmak”, genelde hızlı çözüm bulmak, mantıklı olmak ve krizi optimize etmek anlamına gelir.
Ama mizahın güzelliği burada: Kâmil insan, her zaman mantıkla değil, bazen empatiyle de büyür.
Bir erkek, “Seni anlıyorum, haklısın,” dediğinde (ve gerçekten anladığında, sadece tartışmayı bitirmek için değil) işte o zaman “kâmil”leşme yolunda büyük bir adım atmıştır.
—
Kadınların Kâmillik Sanatı: Empati, Gözlem ve 32 Duygu Kombinasyonu
Kadınlar için “kâmil insan olmak”, genelde ilişkiyi derinleştirmek, anlamak ve hissetmek üzerinden şekillenir.
Bir kadın, arkadaşına “Canım nasılsın?” der ama aslında 27 alt anlam gizlidir: “Gerçekten iyi misin?”, “Onunla barıştın mı?”, “Dün yazdığım mesajı neden görmedin?”
Kadınlar empatik radarlarıyla insan ruhuna Google Maps gibi yaklaşırlar. Ancak bu hassaslık, bazen kendini fazla yormaya da neden olur.
Bu yüzden kadınlarda kâmil olmanın formülü genelde şöyle özetlenebilir:
> “Herkesi anlamaya çalış, ama kimseyi kendi huzurundan etme.”
Kısacası, kadınlar kâmilliği sezgiyle, erkekler stratejiyle bulur. Ve dünya, bu iki yaklaşım bir araya geldiğinde biraz daha dengeli hale gelir.
—
Kâmil İnsan Olmak = Mizahla Olgunlaşmak
Bir gerçeği kabul edelim: Kâmil insan olmak ciddi bir süreç. Ama mizah olmadan bu sürece dayanmak da imkânsız. Çünkü insan hatalarıyla büyür, ama kendine gülmeyi öğrenirse olgunlaşır.
Örneğin, bir gün trafikte sinirlenip korna çaldıktan sonra, aynadan kendi suratını görüp kahkaha atabiliyorsan — tebrikler!
Bir tartışma sırasında “haklıyım ama gerek yok” deyip susabiliyorsan — bravo!
Kahveni döktüğünde “demek ki evren temizlik zamanı dedi” diyorsan — sen o yoldasın!
Kâmil insan, mükemmel değil; hatalarını mizahla dönüştüren insandır.
—
Modern Dünyada Kâmillik: Filtreli İnsanlık
Günümüzde “kâmil insan” olmak belki de eskisinden zor. Çünkü herkes kendini “geliştirmiş” gibi gösteriyor: yoga, nefes terapisi, kişisel gelişim kitapları, “detoks ruhu” diyetleri…
Ama bazen tüm bu çabanın arasında, en basit şeyi unutuyoruz: samimiyet.
Kâmil insan olmak;
Kendinle barışmak,
Başkalarının farklılığını kabullenmek,
Ve hayatı biraz da mizahla görmek.
Yani “filtreli” değil, “gerçek” olabilmek. Çünkü olgunluk, poz verdiğin anda değil; hata yaptığında nasıl davrandığında belli olur.
—
Kâmil İnsan Olmak: Gülerek Öğrenilen Bir Sanat
Sonuçta kâmil insan olmak, bir maraton gibi. Ara sıra düşersin, bazen yanlış yöne saparsın ama yolculuk seni büyütür.
Erkek mantığıyla “problemi çöz”, kadın sezgisiyle “kalpten hisset”, çocuk neşesiyle “gül geç” diyebiliyorsan, işte o zaman gerçekten kâmilsin.
—
Peki Sen Ne Kadar Kâmilsin?
Son bir soruyla bitirelim:
Trafikte sinirlenmeden kalabiliyor musun?
Arkadaşının başarısını kıskanmadan alkışlayabiliyor musun?
Ya da sabah kahveni döktüğünde “evrenin şakası” diyebiliyor musun?
Yorumlara yaz. Çünkü kâmil insan olmak tek kişilik bir yol değil — hep beraber gülüp öğreniyoruz bu işi. 😄